In de huidige tijd wordt de wereld steeds kleiner. Het aantal mensen dat over de wereld reist is groot, hetzelfde geldt voor mensen die in het buitenland een nieuwe stap in hun carrière zetten. Natuurlijk laat de liefde zich niet begrenzen door landsgrenzen en ontstaan er steeds meer internationale relaties. Kinderen worden geboren uit deze internationale relaties. Vanwege de huidige techniek is het makkelijk contact te onderhouden met het thuisfront. De wereld ligt aan ieders voeten.
Maar wat als de relatie geen standhoudt? Wat als emotionele support via digitale kanalen onvoldoende is en iemand de steun van een familienetwerk wenst? Kan een ouder besluiten om zomaar terug te keren naar het land van herkomst met de kinderen?
Het blijkt dat jaarlijks steeds meer gevallen gerapporteerd worden van kinderontvoering en dreigende kinderontvoering. In Nederland is het aantal ontvoerde kinderen de afgelopen jaren toegenomen. Slechts de helft van de kinderen keert terug volgens de inlichtingen van het Centrum IKO.
Hoe begrijpelijk de wens van een ouder is om terug te keren naar het land van herkomst nadat een relatie verbroken is, soms kan aan deze wens geen uitvoering worden gegeven.
Voor internationale stellen is het allereerst van belang na te gaan of er sprake is van gezamenlijk gezag. Indien het gezag over de kinderen gezamenlijk wordt uitgevoerd, kan de hoofdverblijfplaats van een kind slechts naar een ander land verplaatst worden met instemming van beide ouders. Als een ouder geen toestemming geeft en de andere ouder neemt het kind toch mee, is er sprake van kinderontvoering. Bedenk dat het van belang is te controleren op basis van welk recht bepaald moet worden of er sprake is van gezamenlijk gezag.
Een voorbeeld: een ongehuwd stel in Nederland krijgt een kind. De vader erkent het kind. De erkenning brengt geen gezamenlijk gezag tot stand. De moeder oefent alleen het gezag uit.
Dezelfde situatie in België levert een ander resultaat op. Over een kind dat in België wordt geboren en erkend door een vader, heeft de vader samen met de moeder het gezamenlijk gezag.
Als er geen sprake is van gezamenlijk gezag, maar van eenhoofdig gezag, mag de ouder met het gezag juridisch gezien zelf bepalen waar het kind zijn hoofdverblijfplaats heeft. De ouder mag juridisch gezien verhuizen zonder toestemming van de andere ouder. U zult begrijpen dat de gevolgen groot zijn voor de achterblijvende ouder. (In dit verband zijn er overigens al uitspraken van een Nederlandse rechter die voorafgaand aan een verhuizing de ouder met eenhoofdig gezag verboden heeft te vertrekken, omdat de andere ouder tijdig dit beslispunt aan de rechter kon voorleggen.)
Voor internationale stellen is het van belang afspraken met elkaar te maken over de verblijfplaats van de kinderen. Het is daarbij van belang te bedenken waar de ouders de toekomst van de kinderen in goede en slechte tijden zien. Daarnaast is het van belang afspraken te maken over de vakanties naar bijvoorbeeld het land van herkomst.
In de zomer is er vaak een piek in het aantal kinderontvoeringen. Vaak besluit een ouder na een familiebezoek niet meer terug te keren. In verband hiermee is de marechaussee tijdens de zomer extra alert op ouders die alleen reizen met kinderen. Voor alle ouders geldt dat het van belang is afspraken te maken over de zomervakantie, de duur van de vakantie en de plaats van het verblijf. De afspraken en het toestemmingsformulier voor de reis kunnen worden genoteerd op een speciaal daarvoor door de overheid opgesteld formulier.
Mocht u twijfelen over uw afspraken, uw juridische situatie dan wel of uw kind terugkeert van een reis of vakantie, schroom dan niet contact met mij (Hilde Dreesmann-Bruijntjes) dan wel mijn kantoorgenote Augusta van Haga op te nemen.
